Onena da BGOE unibertsalki ezartzea, edo, gutxienez, eremu politiko oso zabaletan, adibidez, Europar Batasunean. Izan ere, EBn IL baterako sinadura bilketa abian da, eta milioi bat sinadura biltzen saiatuko da aurtengo irailerako, Europako Parlamentuan sartu ahal izateko. Baina, hori alde batera utzita, politikoki egingarria den lurraldeetan esperientziak sortzea posible eta komenigarria da. Euskal Autonomia Erkidegoak, BGOE bat ezarriz gero, Espainiako Erresumako beste erkidego batzuetan jarraitu beharreko adibide bat eskain dezake, eta hori gertatu zen 1989an Gizarteratzeko Gutxieneko Diru-sarrera (GMI) sartu zenean, egungo DSBEaren aitzindaria.

Hala ere, ezin da zehatz-mehatz jakin zer eragin izango lukeen beste erkidego batzuetako pertsonen etorreran. Gure ustez, aurreiritzietatik ihes egin behar da, eta kontuan hartu behar da pertsonak migratzera eramaten dituzten arrazoiei buruzko azterlan gehien-gehienek diotena. Horiek ez dute helburu batera migratzen, hipotetikoki lor ditzaketen baliabide publikoengatik. EAE da, duela 3 hamarkada baino gehiagotik, Espainiako Estatuko zenbateko handiena duen berme-errenta duen autonomia, eta, hala ere, horrek ez du eragin etorkinen indizeak Espainiako Erresumako altuenak izatea.

Oro har, eta gehienbat, pertsonek nahiago dute beren etxeak ez utzi eta berriro beste leku batean hasi. Migrazio-prozesuak konplexuagoak dira hori guztia baino. Bestalde, horrelako ekimen bat abian jartzeak beste erkidego batzuetako gizarte-eragileak motibatu litzake, beren administrazioei antzeko neurriak onar ditzaten eskatzera.